ΔΗΜΟ-λογίες Γλυφάδας Η ενημέρωση της Γλυφάδας
Η κηδεία της αείμνηστης Μαίρης Παπάζογλου, μας έδωσε την ευκαιρία, να διαπιστώσουμε για μια ακόμη φορά, το πόσο ταλαντούχα στην υποκρισία άτομα, κυκλοφορούν ανάμεσά μας,
κι αυτό δε το έμφυτο ταλέντο τους το αξιοποιούν, χωρίς αιδώ ανά πάσα στιγμή και σε κάθε ευκαιρία.
Έτσι είδαμε κάποια άτομα να «πλαντάζουν στο κλάμα», ενώ είναι αυτά τα ίδια άτομα, που όλο το τελευταίο διάστημα που η Μαίρη «ανέβαινε τον Γολγοθά της», δίνοντας την μάχη για την υγεία της, την «έθαβαν ζωντανή» με τους χειρότερους χαρακτηρισμούς, απαιτώντας να φύγει από την θέση της Προέδρου του Κ.Α.Π.ΠΑ.
Κάποια μάλιστα από αυτά τα άτομα είχαν φτάσει στο σημείο να παροτρύνουν Δημοτικούς Συμβούλους της Αντιπολίτευσης (!!!), να εγείρουν «θέμα αντικατάστασής» της Μαίρης Παπάζογλου από την Προεδρία του Κ.Α.Π.ΠΑ, με τη αιτιολογία ότι δυσκολευόταν να συνεννοηθεί με τα μέλη του Δ.Σ. κατά τις συνεδριάσεις του.
Βέβαια «έφαγαν πόρτα», γιατί πάνω από οποιαδήποτε παραταξιακή σκοπιμότητα, υπάρχει η ανθρωπιά κι αυτό που μάθαμε στη ζωή μας, να το λέμε «μπέσα».
Δυστυχώς όμως κάποια άτομα είναι τόσο «λαίμαργα», που ακόμη και την ώρα της κηδείας, παράλληλα με το σκούπισμα των ματιών τους, «είχαν βγάλει κι είχαν ανά χείρας και τα δικά τους αόρατα φτυάρια», για την ταφή της εκλιπούσας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την στιγμή που γινόταν η ταφή, σε ένα παρακείμενο «πηγαδάκι» ακούστηκε μια πασίγνωστη φωνή να λέει ανυπόμονα με ένταση και θράσος, ότι τώρα θα απαιτήσει και θα πάρει επιτέλους τη θέση που αξίζει δικαιωματικά, αφού τα πολιτιστικά τα παίζει στα δάκτυλα και τα ξέρει πάρα πολύ καλύτερα από όλους.
Η ανυπομονησία και η λαιμαργία του συγκεκριμένου ατόμου, για την είσπραξη παχυλού μισθού είναι πασίγνωστη.
Εδώ όμως δεν κράτησε ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα, δείχνοντας ότι δεν έχει έστω και λίγη «μπέσα», αν και λόγο ονόματος θα έπρεπε αυτή τουλάχιστον να την διαθέτει.
Όταν όμως ο άνθρωπος διακατέχεται από το κουσούρι της “φιλαργυρίας”, είναι ασυγκράτητος…
Αλλά μήπως για τα «αργύρια» δεν σταυρώθηκε κι ο Χριστός!
